اسرار کاوش

عکس فوق تزیینی است .

جهت تشریح پاسخ کاربر گرامی : 

آیا کتیبه ها یا الواح گلی ما را به گنج می رساند ؟ 

قبل از آنکه پاسخ دوست عزیمان را بدهم در مورد اینکه چرا باید کتیبه ها را به میراث بدهیم صحبت کنیم . ایران در باستان رقیبی به نام یونان داشت . یونان که اسکندر نیز از آنجا برخاست ، در بعضی از کارها ، از ایرانیان جلوتر بودند یکی از آنها ثبت وقایع تاریخی و وجود تاریخ نگاران در یونان باستان بود .ایشان تمام اتفاقات زمان خود را ثبت میکردند و اتفاقات رقبا را نیز ، آنطور که دلشان می خواست ثبت می کردند به عنوان مثال کمبوجیه پسر کوروش کبیر را ، دیوانه می خواندند و خشایار شاه را بد قیافه و بسیار زشت می خواندند و بسیاری دیگر . از آنجا که ایرانیان شخصی چون هرودوت و ... را نداشتند و سیستم ثبت وقایع را نیز نداشتند در حال حاضر ، نمی توانند اتهامات این چنینی را که هرودوت و دوستانش از بابت حسادت و کینه ورزی با ایرانیان ، به این کشور زدند را با دلیل و مدرک پاسخ دهند . کتیبه ها بهترین دلیل و مدرک برای این مسایل و روشن شدن شبهات تاریخی است . کتیبه ها بسیار ارزشمند هستند حتی اگر به صورت سنگ قبر هم باشند نیز ،اطلاعات مفیدی به باستان شناسان می دهند .

باید خدمت شما دوست عزیز ، عرض کنم که خیر . وجود کتیبه چه روی خاک و چه در زیر خاک ، نشانه گنج نیست . در گام اول خواهش می کنم هر مدل کتیبه یا لوح سنگی یا گلی را که یافتید آن را به میراث بدهید طبق قوانین ایران ، شما اگر به طور غیر عمد و نا خواسته ( لزومی ندارد بگویید که گشتم و پیدا کردم )  به آثار باستانی یا الواح و .... برسید و آن را تحویل میراث بدهید میراث فرهنگی موظف است معادل دو برابر ارزش ریالی آن را و همینطور حق الکشف شما را بپردازد . این کار دو طرفه سود است . هم شما به پول می رسید و هم آثار باستانی و پیشینه کشور حفظ می شود . 

حال در خصوص خود کتیبه یا سنگ نبشته و یا الواح گلی باید عرض کنم که ، کشور عزیزمان ، در دوره های مختلف ، استفاده های مختلفی نیز از کتیبه ها داشتند که برخی به اختصار بیان می شود . 

در پیش از تشکیل هخامنشیان ، الواح و سنگ نبشته هایی بر روی مقابر و مزار پادشاهان محلی ( مثل ماد ها ) ، بزرگان و دلاوران زمان ، قرار می دادند که جایگاه فرد و همچنین برخی از کارهای بزرگ او را ثبت کرده بودند . در این دوره ، کتیبه ها بر روی قبور و مزارها جای می گرفت . البته از دید گنج و دفینه هم برای جویندگان ، خالی از فایده نیست همه سازه های این دوره زمخت و بد تراش هستند و زیبایی ندارند . شمشیرهای صاف و بی کیفیت و سپرهای بد قواره و بزرگ ، مربوط به این دوره است  . طلا هنوز وجود نداشت . این وسایل ارزش تاریخی دارند .

در زمان هخامنشیان ، وقتی ساختار حکومتی و پادشاهی دایر شد نیاز به ثبت وقایع و تاریخ نویسی بیشتر احساس شد . کتیبه داریوش و منشور کوروش و .... از این قبیل اند . در این کتیبه ها نیز بیشتر به ثبت وقایع و جنگها و معرفی و تاجگذاری سلاطین پرداخته شده است . کتیبه ها مختص سلاطین بوده و حتی ساتراپ ها نیز دارای کتیبه نبودند . در این دوره بین کتیبه و گنج ارتباطی نیست . البته بر روی تابوت برخی ساتراپها ( مانند همان مقبره جعلی و ساختگی ای که به نام داریوش سوم معروف شده و حدس بر آن است که حدود پنج تن طلا خارج شده ) خطوط و نوشته هایی است که به شرح حال فرد مدفون و موقعیت اجتماعی وی می پردازد ولی این نوشته ها به گنج و دفینه ارتباطی ندارد . این نوشته ها مفهوم دیگری دارد و هدایا نیز با نشانه های دیگری ، رمز گشایی می شود .

در دوره های بعد هم به همین ترتیب بوده یعنی کتیبه ها عمومی تر شده اند و به جز سلاطین ، افراد با نفوذ و مذهبی نیز دارای کتیبه بودند . ولی بین نوشته های کتیبه و هدایا هیچ ارتباطی وجود ندارد . بسیار دیده می شود که کتیبه موجود است ولی در مزار فرد ، فقط یک شمشیر بوده است . بر عکس نیز صادق است . در هر حال ارتباطی بین نوشته های کتیبه و گنج نیست کتیبه ها اطلاعات دیگری به ما می دهند که برای باستان شناسان بسیار ارزشمند است . 

ولی جایی که کتیبه باشد یعنی فرد مهمی آرمیده و این می تواند کلید و یا سر نخ باشد .

کتیبه ها با خط های گوناگون در ایران یافت شده از اورخون و باحمی گرفته تا پارسی و پهلوی و عربی . 

دفینه, زیرخاکی, گنج ,گنج یابی, دفینه, گنج، عتیقه,  باستان, باستان شناسی,سفید خانه.در سنگی.کتیبه.نوشتن کتیبه

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

یکی از نماد ها و نشان هایی که در ایران موجود است نشان اسب می باشد . نماد اسب به صورت حفر شده و همچنین برجسته  ( مهم ) و بسیار کم به شکل تندیس اسب دیده می شود . نماد اسب همچنین در اندازه های مختلف نیز هست برای مثال نماد اسب در مقیاس بسیار بزرگ ( دو متر و سی سانتی متر در سه متر و هشتاد ) هم دیده می شود . نمادهای همراه این نشان ، سوار کار و یا انسان ایستاده و به وفور جوغن می باشد . اگر دارای سوار کار باشد نشانگر وجود مزار فردی است که وجهه دولتی و حکومتی ، داشته است 

این نشان به مانند دیگر نمادهای حیوانی ، نشان آخر نیست به جز موارد بسیار نادر که به آن نیز می پردازیم .

به طور کل هدایای این نشان در جهت دید نشان اسب است یعنی شما برای کشف هدیه اسب ، نمی توانید به حالت دم نظر کنید اگر هم دفینه ای در پشت نشان اسب باشد مربوط به نماد دیگری است . به دو صورت کلی رمز گشایی می شود اول اسبی که در حال حرکت است و دوم اسبی که ایستاده و حرکت نمی کند . برای اسب در حال حرکت ، فاصله دورتر و برای اسب ایستاده فاصله نزدیکتر را در نظر می گیرند .

نماد اسب در مقیاس بسیار بزرگ که دارای سه جوغن و بیشتر باشد  زیر خود اسب است ولی برای ورود باید در مسیر نگاه اسب در فاصله کمتر از دو متری دنبال دربی در زیر زمین باشید . نشست بی دلیل زمین می تواند راه گشا باشد .

نماد اسب بالدار نیز در مناطق شمال غربی کشور ، بیشتر یافت می شود . این نماد وجود مزار فره وشی است . رمز گشایی این نماد نیز بدین ترتیب است . اگر در حال پرواز باشد فاصله کمتر از ده متر و اگر ایستاده باشد در نزدیکی نماد و در مسیر نگاه آن ، با مزار فره وش روبرو خواهید شد . وجود جوغن ها از نشانه های آخر این نماد هستند .

نماد اسب حفر شده ، که سر اسب به سمت پایین باشد و این طور به نظر آید که در حال خوردن است اشاره به وجود هدیه در فاصله نزدیک دارد یعنی در حدود پنج متر در سمت نگاه اسب ، با جوغن یا نعل اسب و یا نشانه ای که مربوط به اسب باشد دارد . آن نشانه آخر شماست . اگر نشان نیافتید همان پنج متر را در نظر بگیرید .

نماد اسب که سر آن به سمت روبرو باشد اشاره به هدیه در فواصل دورتر دارد . فاصله ای که باید در نظر گرفت بستگی به اندازه نماد دارد . یعنی اگر نماد اسب بزرگتر از یک متر است باید تا سی متر را در نظر بگیرید اگر کوچکتر از نیم متر است باید تا پانزده متر را لحاظ کنید  در این فواصل شما با نشانه آخر روبرو خواهید شد که اکثرا تخته سنگی عمودی است و ریشه دار است . بسیار دیده شده که  بعد از طی مسافت پانزده متر با یک جوغن چشم حقیقت بین روبرو شده اند . نشانه های آخر این نماد ، جوغن و یا کله اسب و یا جای سم اسب و گاها یک زین اسب که به شکل مکعب کوچک تراش خورده است . اگر این نشان ها را نیافتید بدون شک تخته سنگ بزرگ عمودی را خواهید دید که به شکل مکعب ، تراش خورده و یا به صورت طبیعی مکعبی شکل هستند .

 نکته ای که بسیار مهم است چگونگی قرار گرفتن سر اسب می باشد . سر اسب کلید معماست . اگر رو به پایین باشد اشاره به نزدیک و اگر بالاتر باشد نشانگر وجود هدیه در فاصله دورتر است . 

به عنوان فوت کوزه گری ، می توانم این را به دوستان بگویم که اگر در مسیر نگاه اسب بایستیم و به سمت نماد نگاه کنیم باید نماد را به صورت کلی ببینیم یعنی نمی شود محلی را انتخاب کرد که از آنجا نه نماد مشخص باشد و نه سنگ قابل رویت باشد . برای کسب هدف اسب ، باید این نکته لحاظ شود که حتما بتوان از آنجا نماد را دید یا به صورت کلی بتوان سنگ حکاکی شده را دید . پس هدف اسب ، به مقیاس و اندازه خود اسب و طرز قرار گرفتن سر اسب بستگی دارد .

نماد اسب که دارای سوار باشد نیز تقریبا به همین صورت است . با این تفاوت که کلید معما در وسایلی است که در دست سوارکار است می باشد . اگر سوار بدون وسیله بود اشاره به فاصله تقریبا دورتر دارد . در هر صورت در مسیر حرکت اسب نشان آخر را خواهید یافت .

نکته ای که لازم می بینم آنرا بیان کنم این است که نمادهایی که اسب دو پای خود را بالا برده ( بسیار کم است ) مشهور است که همان نقطه ای که پای اسب فرو می آید دفینه کوچکی است . بنده به شخصه ندیدم ولی خالی از لطف نیست این نماد ها را چک کنید.علامت شناسی گنج. سنگ دوربین . گنج یابی.دفینه یابی.علامت اسب . اسب سوار در گنج یابی

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415